Het overkomt mij ook!
‘James, jij bent aan de beurt. Geluksvogel! Kom je?’ Ik kijk hem lachend aan en tik op rand van het bad. James stopt met spelen, kijkt met een knuffel in zijn bek naar mij en vervolgens paniekerig in het rond op zoek naar een vluchtroute. Hij heeft er een bloedhekel aan als hij aan de beurt is. Hij laat de knuffel boos op de grond vallen en loopt met zijn kop naar beneden en afgezakte schouders schoorvoetend naar mij toe.
Na het wassen pak ik de waterblazer en zie ik dat ik een bal heb laten vallen. Net als velen doe ik mijn uiterste best om alle ballen in de lucht te houden. Deze jongleur lukt dit doorgaans goed, maar deze week is het me niet gelukt. Tijdens het waterblazen zie ik dat de vacht van zijn voorpoten tot aan zijn oksels, zijn vacht waar zijn tuig zit en een groot deel van zijn achterpoten, vol met klitten zitten.
Ik kijk naar James. Is het eerlijk om de hond circa 3 uur lang op tafel te laten staan terwijl ik klit voor klit uitborstel? Nee. ‘Kom jongen, je gaat kort. Haar is maar haar. Het groeit weer aan’.
Een uur later pakt James zijn knuffel weer enthousiast op en speelt hij er vrolijk op los.
Foto: James: van lang naar kort, van kort naar een wokkel